Γιατί δεν δίνουν οι τράπεζες «δάνεια ανάγκης»
«Δάνεια ανάγκης» αφορούν οι 8 στις 10 αιτήσεις που υποβάλλονται αυτή τη στιγμή στις τράπεζες από επιχειρήσεις. Κι εξαιτίας αυτού του λόγου απορρίπτονται. Σε συνέχεια σχετικού ρεπορτάζ, που δημοσίευσε η Voria.gr στο τέλος της περασμένης εβδομάδας, αναφορικά με τις επισφάλειες και την έλλειψη ρευστότητας στην αγορά, κορυφαία τραπεζικά στελέχη επικοινώνησαν μαζί μας για να διευκρινίσουν τα εξής:
«Όσες επιχειρήσεις έρχονται για να ζητήσουν λεφτά, δεν υποβάλλουν αίτημα στη βάση ενός αναπτυξιακού πλάνου ή της υλοποίησης μιας επένδυσης. Δεν έρχονται δηλαδή για να καταθέσουν δάνεια προοπτικής. Αυτό που κάνουν είναι να ζητούν λεφτά για να πληρώσουν μισθούς, να δώσουν έναντι, να καλύψουν εισφορές. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται ότι σε δύο – τρεις μήνες θα ξανάρθουν για να ζητήσουν πάλι λεφτά, για τον ίδιο λόγο».
Κι αυτός, όπως εξηγούν, είναι και ο βασικός λόγος που απορρίπτουν αυτά τα αιτήματα, γιατί, απλά, δεν έχουν επόμενη μέρα. Ούτε καν σε επίπεδο αποπληρωμής τους.
Από την άλλη πλευρά, ο αντίλογος που εκφράζεται είναι ότι όλοι έχουν ανάγκη από κεφάλαια κίνησης. Κι όταν βρίσκονται σε κρίση, η ανάγκη αυτή γίνεται αδήριτη. Με το ποσοστό των επισφαλών δανείων, όμως, να έχει σκαρφαλώσει πάνω από το 25% στην επιχειρηματική πίστη και να βαίνει ολοταχώς προς το 30%, η κάλυψή της γίνεται σχεδόν αδύνατη.
«Όσες επιχειρήσεις έρχονται για να ζητήσουν λεφτά, δεν υποβάλλουν αίτημα στη βάση ενός αναπτυξιακού πλάνου ή της υλοποίησης μιας επένδυσης. Δεν έρχονται δηλαδή για να καταθέσουν δάνεια προοπτικής. Αυτό που κάνουν είναι να ζητούν λεφτά για να πληρώσουν μισθούς, να δώσουν έναντι, να καλύψουν εισφορές. Αυτό πρακτικά συνεπάγεται ότι σε δύο – τρεις μήνες θα ξανάρθουν για να ζητήσουν πάλι λεφτά, για τον ίδιο λόγο».
Κι αυτός, όπως εξηγούν, είναι και ο βασικός λόγος που απορρίπτουν αυτά τα αιτήματα, γιατί, απλά, δεν έχουν επόμενη μέρα. Ούτε καν σε επίπεδο αποπληρωμής τους.
Από την άλλη πλευρά, ο αντίλογος που εκφράζεται είναι ότι όλοι έχουν ανάγκη από κεφάλαια κίνησης. Κι όταν βρίσκονται σε κρίση, η ανάγκη αυτή γίνεται αδήριτη. Με το ποσοστό των επισφαλών δανείων, όμως, να έχει σκαρφαλώσει πάνω από το 25% στην επιχειρηματική πίστη και να βαίνει ολοταχώς προς το 30%, η κάλυψή της γίνεται σχεδόν αδύνατη.